Animalia guztiek ditizten beren goizak, beren esnaldi gosetiak. Nik, berriz, hi haukat,
idatzi ninan sasoi hartan.
Igande-goiz zabala.
Amaigabea. Inoiz amaitzen ez diren horietakoa. Eta iritsi dun arratsaldea; goiz horien besoak eta eskuak ditun arratsaldeak. Keinuak hitzaren lagun eta luzagarri diren moduan, halaxe isurtzen ditun goiz batzuk igande-arratsaldeetan. Bazkari bihurtzen diren gosari luzeetan. Bukatzen ez diren solasaldietan. Bukatu nahi ez duten eta, disimulatzen saiatu arren gertaeretako aldizkako eta hala moduzko elkarrizketetan gertatzen den bezala, bukatzeko saiakerarik egiten ez dutenetan.
(more…)